Το κοριτσάκι με τα σπίρτα ή αλλιώς μικροί κυνηγημένοι Χριστοί στις μέρες μας!

Τώρα που πλήθυναν επικίνδυνα τα παιδιά του δρόμου, ας τα σκεφτούμε λίγο.
Ας αναγνωρίσουμε στα πρόσωπά τους το μικρό Χριστό, που ψάχνει χώρο πάλι να γεννηθεί μέσα στον τόσο αγριεμένο κόσμο μας!

Για τη Μελίτα!!

Μελίτα μου,σε συντροφεύει και η δική μου ανάξια προσευχή στο δρόμο που ξεκίνησες για την αιωνιότητα απόψε.Ανάβω ένα κερί για σένα και σου στέλνω ένα απλό λουλουδάκι μέσα από το video που ακολουθεί.Ήσουν πάντα μια δυνατή γυναίκα αλλά ταυτόχρονα "μια βαρκούλα μοναχή, βαρκούλ' αποδαρμένη μέσα σε πέλαγο ανοιχτό",όπως λέει, ένα άλλο σκοτεινό τρυγόνι, ο Παπαδιαμάντης. Μακάρι να βρήκες το φως, που με αγωνία αλλά και τόσες δυσκολίες έψαχνες.Θα σε θυμάμαι με πολύ αγάπη. Καλό σου ταξίδι!!

Εγώ ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΑΓΓΛΙΑ
Σε μερικές βρετανικές περιοχές υπάρχει ένα έθιμο του γλεντιού σε κήπους με μηλιές, την παραμονή των Χριστουγέννων. Αυτό είναι μια παραλλαγή μιας ειδωλολατρικής τελετής. Αφού σκοτεινιάσει, οι αγρότες πηγαίνουν στα περιβόλια, σχηματίζουν παρέες γύρω από τα παλαιότερα δέντρα και πίνοντας μπύρα, τραγουδούν τα κάλαντα. Αξιόλογο είναι και το ότι πυροβολούν στα κλαριά, για να διώξουν δήθεν τα κακά πνεύματα. Επίσης, πριν από χρόνια, άφηναν τριγύρω γλυκίσματα για να καλοπιάσουν τα πνεύματα και να εξασφαλίσουν καλή σοδειά.

ΣΟΥΗΔΙΑ

Στην Σουηδία, κατά την αυγή της 13ης Δεκεμβρίου, η "Λουτσία" -σύμβολο του φωτός- συνήθως το μεγαλύτερο κορίτσι του σπιτιού, φορώντας ένα μακρύ λευκό χιτώνα και ένα στεφάνι από αναμμένα κεριά στα μαλλιά, πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι, προσφέροντας ζεστό καφέ και κουλουράκια, ενώ τραγουδά παλιά κάλαντα με το σκοπό του λαϊκού ναπολιτάνικου τραγουδιού "Σάντα Λουτσία". Οι θρύλοι της Λουτσίας γεννήθηκαν στις Συρακούσες της Σικελίας, περίπου κατά το έτος 300 μ.Χ. Σε μερικές επαρχίες της Σουηδίας οι κάτοικοι των χωριών συνηθίζουν, ανήμερα τα Χριστούγεννα, να ρίχνουν έξω από τα σπίτια και τα χωράφια τους σιτάρι, για να γιορτάσουν μαζί τους και τα πουλιά.

ΙΤΑΛΙΑ

Στη Βενετία, τον Μεσαίωνα, ο Δόγης κι ο λαός πήγαιναν τη νύχτα των Χριστουγέννων στο γειτονικό νησάκι του Αγίου Γεωργίου να προσκυνήσουν το λείψανο του Αγίου Στεφάνου. Στην παραλία του νησιού περίμεναν βενετσιάνικες αρχόντισσες, ντυμένες στα μαύρα και στολισμένες με κοσμήματα, για να υποδεχτούν τον Δόγη και να τον συνοδέψουν μέχρι το ναό. Μετά το τέλος της λειτουργίας, όλη η λαμπρή συνοδεία έμπαινε στις γόνδολες και διασχίζοντας τα νερά, ξαναγύριζαν στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, όπου άρχιζε μεγάλο γλέντι που συνεχιζόταν μέχρι το πρωί.

ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ

Οι Γιουγκοσλάβες νοικοκυρές έχουν ένα ευγενικό, αλλά βρώμικο έθιμο: ραντίζουν τα τραπεζομάντιλά τους με κρασί, για να μη ντραπούν οι φιλοξενούμενοί τους αν λερώσουν κάποιο, μιας και θεωρείται ντροπή για το σαβουάρ βιβρ τους να λερώσει κάποιος προσκεκλημένος το τραπεζομάντιλο της οικοδέσποινας.

ΡΩΣΙΑ

Στην Ρωσία είχαν τη συνήθεια, τη νύχτα των Χριστουγέννων, να ντύνουν στα λευκά μια κοπέλα του σπιτιού και να τη βάζουν να παριστάνει την Παναγία.

ΙΣΠΑΝΙΑ

Στη Βαρκελώνη, τον Μεσαίωνα, είχαν ένα ωραίο χριστουγεννιάτικο έθιμο: την τελετή του παγωνιού. Τη μέρα των Χριστουγέννων, ο βασιλιάς έπαιρνε μέσα σε μια χρυσή πιατέλα ένα ψητό παγόνι, που θεωρείται ένα από τα πιο σπάνια φαγητά, και το μετέφερε στην τραπεζαρία. Τον ακολουθούσε σ' αυτή την πομπή ένα πλήθος από ευγενείς, υπηρέτες και σωματοφύλακες. Στην τραπεζαρία μέσα βρισκόταν η βασίλισσα. Ο βασιλιάς της πρόσφερε το παγόνι για να το μοιράσει σε όλους τους παρευρισκόμενους. 'Oσοι δέχονταν την εξαιρετική αυτή τιμή, ήταν υποχρεωμένοι να ορκιστούν μπροστά στην ομήγυρη ότι θα προσπαθήσουν ν' ανδραγαθήσουν στον πόλεμο.

ΙΡΛΑΝΔΙΑ

Στην Ιρλανδία τα παιδιά αφήνουν μεγάλους σάκους το βραδύ της παραμονής κοντά στο τζάκι και είναι παράδοση να αφήνουν μέντες και ένα ποτήρι Guinness για να δροσιστεί ο Άγιος Βασίλης.

ΝΟΡΒΗΓΙΑ

Στη Νορβηγία στολίζουν το δέντρο, φτιάχνοντας χειροποίητα μικρά καλαθάκια από πολύχρωμο χαρτί. Το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο φαγητό τους λέγεται Pinnekjψtt και έχει ως βάση το αρνίσιο κρέας. Ο Νορβηγικός Άγιος Βασίλης λέγεται Nisse και η ονομασία του προέρχεται από τις προχριστιανικές παραδόσεις της Νορβηγίας. Τα Nisse ήταν μικρά γενειοφόρα ξωτικά που πείραζαν τους αγρότες και με τον καιρό εντάχθηκαν στη χριστουγεννιάτικη παράδοση, με τη μορφή του Άγιου Βασίλη. Επίσης, στη Νορβηγία συνηθίζουν να λένε τοπικά χριστουγεννιάτικα παραμύθια.

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Στην Γερμανία τα παιδιά φτιάχνουν τις χριστουγεννιάτικες λίστες τους, με μικρές φωτογραφίες των δώρων που θέλουν, και τις αφήνουν στο παράθυρο, μαζί με λίγη ζάχαρη για τον Άγιο Βασίλη. Επίσης, στη Γερμανία φυτρώνει ένα λουλούδι, το χριστουγεννιάτικο τριαντάφυλλο, ακόμα και πάνω στον πάγο.

ΜΕΞΙΚΟ

Στο Μεξικό οι άνθρωποι βγαίνουν στους δρόμους και πάνε όλοι μαζί στην εκκλησία, τραγουδώντας χριστουγεννιάτικα τραγούδια και κρατώντας καμπάνες και κεριά.

ΙΤΑΛΙΑ

Στην Ιταλία, παρ' όλο που υπάρχει Άγιος Βασίλης, ο Babbo Natale, τα δώρα φέρνει η Befana, στις 6 Ιανουαρίου. Πολλοί λένε ότι πρόκειται για μια γριά γυναίκα που ζούσε τον καιρό των Τριών Μάγων, αλλά δεν μπόρεσε να φέρει δώρα στο Χριστό. Από τότε, μοιράζει τα δώρα της στα παιδιά.

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Στην Πορτογαλία τα Χριστούγεννα λέγονται Natal. Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τον Menlno Jesus, το μικρό Χριστό, που είναι το σύμβολο της αγάπης, της ειρήνης και της ευτυχίας. Στην Πορτογαλία, αυτές τις άγιες μέρες, δεν πρέπει ποτέ να κλείνουν την πόρτα σε κάποιον δυστυχισμένο.

ΔΑΝΙΑ

Στην Δανία ο Άγιος Βασίλης είναι ο Julemonden, που μαζί με μια μυστηριώδη ύπαρξη, τον Νisse, φέρνουν τα δώρα στα παιδιά.

ΣΙΚΕΛΙΑ

Στη Σικελία οι χωρικοί βγάζουν τα μεσάνυχτα των Χριστουγέννων νερό από τα πηγάδια και ραντίζουν τα ζώα τους, γιατί πιστεύουν ότι το νερό αυτό είναι αγιασμένο, επειδή την ίδια ώρα γεννιέται και ο Σωτήρας του κόσμου.

ΣΑΡΔΗΝΙΑ

Στη Σαρδηνία πιστεύουν ότι όποιος γεννηθεί τη νύχτα των Χριστουγέννων και μάλιστα τα μεσάνυχτα, φέρει την ευλογία του Θεού, όχι μόνο στους δικούς του, αλλά και στους γείτονες των εφτά σπιτιών που βρίσκονται πιο κοντά στο δικό του.

ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Σε μερικές βρετανικές περιοχές, το έθιμο του γλεντιού σε κήπους με μηλιές, την παραμονή των Χριστουγέννων, είναι μια παραλλαγή μιας ειδωλολατρικής τελετής. Αφού σκοτεινιάσει, οι αγρότες πηγαίνουν στα περιβόλια, σχηματίζουν παρέες γύρω από τα παλαιότερα δέντρα και πίνοντας μπύρα, τραγουδούν τα κάλαντα. Πυροβολούν στα κλαριά για να διώξουν τα κακά πνεύματα, ενώ πριν από χρόνια άφηναν τριγύρω γλυκίσματα για να καλοπιάσουν τα πνεύματα και να εξασφαλίσουν καλή σοδειά.

ΧΑΒΑΗ

Στη Χαβάη ο Αϊ-Βασίλης δεν χρησιμοποιεί έλκηθρο, αλλά ένα κανό. Οι Χαβανέζοι, αφού φάνε χοιρινό, σούπα νουντλ και σολωμό, γλεντούν με κιθάρες και γιουκαλίλι, τραγουδώντας τις χριστουγεννιάτικες μελωδίες σε χαβανέζικο ρυθμό. Στη συνέχεια, τα παιδιά πηγαίνουν στην παραλία για να δοκιμάσουν το Wind-surf που πήραν για δώρο.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Στην Ουκρανία ο παγωμένος πατέρας φθάνει με το έλκηθρο, το οποίο σέρνουν μόνο τρεις τάρανδοι, ενώ τον συνοδεύει και ένα κοριτσάκι, το κορίτσι-Νιφάδα, που φορά ένα λαμπερό μπλε κοστούμι με λευκή γούνα και ένα στέμμα που έχει το σχήμα μιας νιφάδας χιονιού.

ΚΕΝΥΑ

Στην Κένυα, λόγω του κλίματος, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά: το χριστουγεννιάτικο γεύμα θυμίζει καλοκαιρινή ημέρα χαλάρωσης, αφού αντί να φάνε γαλοπούλα, κάνουν μπάρμπεκιου στον κήπο. Μάλιστα, εκεί στολίζουν τις εκκλησίες με μπαλόνια, λουλούδια και κορδέλες.

ΠΟΛΩΝΙΑ

Στην Πολωνία, η περίοδος που προηγείται των Χριστουγέννων είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς μικροί και μεγάλοι απέχουν συνειδητά από πειρασμούς (κυρίως από γλυκά), στην προσπάθειά τους να έχουν εσωτερική γαλήνη και αρμονία. Τα σπίτια και τα δωμάτιά τους φαντάζουν υπέροχα, με πλούσιες χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις. Και εδώ, κόκκινα ή μπλε αλεξανδριανά χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή διακόσμηση της Πολωνίας, σε συνδυασμό με κλαδιά από πεύκα.

Η παραμονή των Χριστουγέννων θεωρείται η πιο σημαντική ημέρα των εορτών. Μετά από μια ημέρα νηστείας, η οικογένεια, από τους γηραιότερους μέχρι τα παιδιά, συγκεντρώνονται στο γιορτινό τραπέζι, που ειδικά για τη περίσταση είναι περίτεχνα διακοσμημένο, ενώ το λευκό τραπεζομάντιλο θεωρείται πλέον απαραίτητο. Μόλις το πρώτο αστέρι εμφανιστεί στον ουρανό, η εορτή μπορεί να ξεκινήσει. Η έναρξη της εορτής γίνεται με το μοίρασμα του χριστουγεννιάτικου μπισκότου, ως ένδειξη αγάπης και συμφιλίωσης που συνοδεύεται με την ανταλλαγή θερμών ευχών.

Στο τραπέζι υπάρχει πάντα και ένα πιάτο άδειο, σε περίπτωση που κάποιος επισκέπτης εμφανιστεί αναπάντεχα. Τα δώρα τοποθετούνται κάτω από το δέντρο των Χριστουγέννων και προσφέρονται από τον νεαρότερο σε ηλικία. Σε αντίθεση με την αγγλοσαξονική παράδοση, τα δώρα δεν απευθύνονται σε καθορισμένα πρόσωπα. Έτσι, αυτά επιλέγονται να είναι γενικού ενδιαφέροντος ή χρήσης.

ΤΣΕΧΙΑ

Στην Τσεχία, η 4η Δεκεμβρίου, ημέρα της εορτής της Αγίας Βαρβάρας, είναι αφιερωμένη στη μάρτυρα της περιόδου των πρώτων διωγμών των Χριστιανών. Από άκρη σε άκρη της χώρας κόβονται κλαδιά κερασιάς και διατηρούνται στο νερό. Εάν έχουν ανθίσει μέχρι τα Χριστούγεννα φέρνουν καλή τύχη και πιθανόν, ευνοϊκές προοπτικές για γάμο μέσα στην επόμενη χρονιά. Τα κλαδιά της κερασιάς, μαζί με μικρά φυτά Αλεξανδρινών και άλλα γιορτινά στολίδια, τοποθετούνται μέσα σε ψάθινα καλάθια, συνθέτοντας δημιουργίες παραδοσιακού και μοντέρνου στυλ που κοσμούν το γιορτινό τραπέζι.

ΒΕΛΓΙΟ

Το Βέλγιο μπαίνει στο πνεύμα των Χριστουγέννων από νωρίς, με την ημέρα του Sinterklaas και με τον πολύτιμο βοηθό του Zwarte Piet, που μοιράζουν τα δώρα από σπίτι σε σπίτι. Τα παιδιά κρεμάνε τις κάλτσες των δώρων στο τζάκι και αφήνουν σανό και ζάχαρη για το άλογο του Sinterklaas. Ο Sinterklaas δεν είναι ο ίδιος με τον Santa Claus. Στο Βέλγιο τα Χριστούγεννα εορτάζονται με πλήθος παραστάσεων που σχετίζονται με τη Θεία Γέννηση, με λιτανείες και υπαίθριες αγορές.

ΕΛΒΕΤΙΑ

Στην Ελβετία, οι τέσσερις εβδομάδες προ των Χριστουγέννων γιορτάζονται με πλούσια παραδοσιακά έθιμα, όπως το γιορτινό στεφάνι και το χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο. Ο Samichlaus, όπως ονομάζεται στη γερμανική πλευρά της Ελβετίας ο Άγιος Νικόλαος, μοιράζει γλυκά και δώρα στα παιδιά στις 6 Δεκεμβρίου. Η παραμονή των Χριστουγέννων με όλα τα άλλα έθιμα του Δέντρου, τα κάλαντα, το γιορτινό τραπέζι και η λειτουργία των Χριστουγέννων χαρακτηρίζουν την ημέρα αυτή.

ΑΥΣΤΡΙΑ

Στην Αυστρία, όπως και στις άλλες χώρες, η περίοδος των εορτών ξεκινάει την τελευταία Κυριακή του Νοεμβρίου ή την πρώτη του Δεκεμβρίου. Στα παραδοσιακά στεφάνια, που κατασκευάζονται τις ημέρες αυτές, τοποθετούνται κεριά. Κάθε Κυριακή που ακολουθεί ανάβουν και ένα ακόμη κερί, μέχρι και την 24 Δεκεμβρίου. Τα δώρα στα παιδιά τα μοιράζει ο Άγιος Νικόλαος, με βοηθό του τον Krampus στις 6 Δεκεμβρίου. Το χριστουγεννιάτικο τραγούδι «Silent Night, Holy Night», το οποίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, στην ελληνική «Άγια Νύχτα», τραγουδήθηκε για πρώτη φορά στην Αυστρία στις αρχές του 19ου αιώνα.

Η εορταστική περίοδος τελειώνει επίσημα στις 2 Φεβρουαρίου, αν και οι Αυστριακοί θεωρούν ως τέλος τη εορταστικής περιόδου τα Θεοφάνια, στις 6 Ιανουαρίου. Τα παιδιά, ντυμένα σαν τους τρεις Μάγους, γυρίζουν τα σπίτια και τραγουδούν τα κάλαντα, εύχονται ένα ειρηνικό και ευλογημένο νέο έτος, ενώ τα χρήματα που συγκεντρώνουν τα προσφέρουν για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Τα στεφάνια κατασκευάζονται, κάθε χρόνο, σε πολλές παραλλαγές. Ποικίλουν, από κλασσικά, στρογγυλά με σκουροπράσινα κλαδιά πεύκου, κουκουνάρια και κόκκινους φιόγκους, μέχρι τα πιο μοντέρνα με πολύχρωμα αλεξανδριανά. Αμέσως, μετά το κόψιμο των κλαδιών, τα περνούν πάνω από φλόγα κεριού για να διατηρηθούν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

ΠΗΓΗ: PATHFINDER.GR

Μια δική μου απόπειρα να συνδέσω νοσταλγικές παλιές κάρτες.

Το κοριτσάκι με τα σπίρτα (Άντερσεν Χανς Κρίστιαν)

Θεατρικό Χριστουγέννων 

 Έπεφτε πυκνό χιόνι και κόντευε να νυχτώσει. Ήταν η τελευταία βραδιά του χρόνου, η παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Μέσα σ' εκείνο το κρύο και σ' εκείνο το σκοτάδι, ένα φτωχό κοριτσάκι περπατούσε στο δρόμο, χωρίς να φοράει τίποτα στο κεφάλι, ούτε στα πόδια του. Η αλήθεια είναι πως, όταν βγήκε από το σπίτι της, φορούσε παντούφλες, αλλά δεν της κράτησαν πολύ: ήταν κάτι μεγάλες παντούφλες, που τις είχε λιώσει η μητέρα της, τόσο μεγάλες ώστε η μικρή τις έχασε, καθώς έτρεξε να περάσει το δρόμο, ανάμεσα σε δυο αμάξια που λίγο έλειψε να την χτυπήσουν. Τη μια την έχασε. Την άλλη, τη βρήκε ένα παιδί και την πήρε μαζί του, για να τη δώσει στην αδερφούλα του, να την κάνει κούνια για την κούκλα της.Το κοριτσάκι βάδιζε ξυπόλητο και τα πόδια του είχανε μελανιάσει από το κρύο. Μέσα στην τσέπη της κουρελιασμένης ποδιάς της είχε ένα σωρό σπίρτα. Στο χέρι της κρατούσε κι άλλα κουτιά γεμάτα, γιατί αυτή τη δουλειά έκανε: πουλούσε κουτιά με σπίρτα στους δρόμους.Όμως εκείνη την ημέρα δεν είχε πουλήσει ούτε ένα κουτί, γιατί οι άνθρωποι έτρεχαν να προφυλαχτούν από το κρύο κι από το χιόνι, και κανείς δε στεκόταν για ν' αγοράσει σπίρτα. Δεν είχε πουλήσει ούτε ένα κουτί και δεν είχε ούτε μια δεκάρα στην τσέπη της. Το κοριτσάκι πεινούσε και κρύωνε κι ήταν αδύνατο, κι έτρεμε ολόκληρο.Η καημένη η μικρούλα! Οι νιφάδες του χιονιού έπεφταν στα ξανθά της μαλλιά, που σχημάτιζαν μπούκλες γύρω απ' το λαιμό της. Τα φώτα έκαναν να λάμπουν τα τζάμια των παραθυριών κι έφτανε ως το δρόμο η μυρωδιά από τα πουλερικά που έψηναν στις κουζίνες. Ήταν παραμονή της Πρωτοχρονιάς, σε μια γωνιά, ανάμεσα σε δυο σπίτια.Το κοριτσάκι πάγωνε όλο και πιο πολύ, αλλά δεν τολμούσε να γυρίσει σπίτι της: θα πήγαινε τα κουτιά με τα σπίρτα, κι ούτε μια δεκάρα. Ο πατέρας της θα τη μάλωνε κι άλλωστε, μήπως και μέσα στο σπίτι της δεν έκανε τόσο κρύο; 'Έμεναν ψηλά, σε μια σοφίτα, κι ο άνεμος φυσούσε ανάμεσα απ' τις τρύπες της σκεπής, μ' όλο που τις πιο μεγάλες τις είχανε βουλώσει με άχυρο και με κουρέλια.Τα καημένα τα χεράκια της δεν τα' νιωθε πια από το πολύ το κρύο. 'Ένα σπίρτο θα τα ζέσταινε λιγάκι. Αν τολμούσε να βγάλει ένα, μονάχα ένα, απ' το κουτί και να τ' ανάψει να ζεστάνει τα δάχτυλά της; Τράβηξε ένα: κριτς! Πώς έλαμψε! Πώς άναψε! Ήτανε μια φλογίτσα καθαρή και ζεστή κι έμοιαζε με κεράκι, καθώς τη σκέπασε με τις χούφτες της. Τι παράξενο φως! 'Έμοιαζε τώρα μ' ένα κοριτσάκι, καθισμένο μπροστά σε μια μεγάλη σιδερένια σόμπα, που το σκέπασμά της ήτανε γυαλιστερό.Η φωτιά έκαιγε εκεί μέσα τόσο υπέροχα και ζέσταινε τόσο καλά! Αλλά τι έγινε; Μόλις το κοριτσάκι άπλωσε τα ποδαράκια του για να τα ζεστάνει, η φλόγα έσβησε και η σόμπα εξαφανίστηκε. Η μικρούλα βρέθηκε καθισμένη στη γωνιά της, ανάμεσα σε δυο σπίτια, και κρατούσε στο χέρι της ένα σπίρτο καμένο.Άναψε και δεύτερο σπίρτο, και, καθώς η λάμψη έπεσε πάνω στον τοίχο του σπιτιού, το κοριτσάκι μπορούσε τώρα να δει ένα μεγάλο δωμάτιο, όπου ήταν στρωμένο ένα τραπέζι, με κάτασπρο τραπεζομάντιλο, με πιάτα από πορσελάνη που αστραφτοκοπούσαν και ο τοίχος έγινε διάφανος σαν ατμός. με μια μεγάλη πιατέλα, όπου μια χήνα ψητή άχνιζε και σκόρπιζε μια ορεχτική ευωδιά.Τι έκπληξη! Τι ευτυχία! Ξαφνικά, η ψημένη χήνα πήδησε από την πιατέλα και κύλησε στο πάτωμα, με το πιρούνι και το μαχαίρι καρφωμένα απάνω της. Κι η ψημένη χήνα κύλησε ως εκεί που καθότανε το φτωχό κοριτσάκι. Αλλά το σπίρτο έσβησε και, μπροστά στη μικρούλα, ορθώθηκε πάλι ο χοντρός και κρύος τοίχος των σπιτιών. 'Άναψε αμέσως και τρίτο σπίρτο. Και τότε το φτωχό κοριτσάκι είδε πως καθόταν κάτω από ένα υπέροχο Χριστουγεννιάτικο δέντρο.Ήτανε πιο μεγάλο και πιο πλούσια στολισμένο, από κείνο που είχε δει, τα περασμένα Χριστούγεννα μέσα από τη τζαμένια πόρτα, στο μέγαρο του πλούσιου εμπόρου. Χίλια κεράκια ήταν αναμμένα πάνω στα πράσινα κλαδιά του και κάτι πολύχρωμες εικόνες, σαν εκείνες που στολίζουν τις βιτρίνες των μαγαζιών, θαρρείς και της χαμογελούσαν. Το φτωχό κοριτσάκι σήκωσε τα δυο του χεράκια. Το σπίρτο έσβησε.Όλα τα κεράκια του Χριστουγεννιάτικου δέντρου ανέβαιναν, ανέβαιναν και τότε είδε πως δεν ήταν κεράκια, αλλά αστέρια. 'Ένα απ' αυτά τ' αστέρια έπεσε και χάραξε μια φωτεινή γραμμή στον ουρανό. «Κάποιος πεθαίνει» μουρμούρισε το κοριτσάκι. Γιατί η γιαγιά του, που μόνο εκείνη ήτανε καλή γι' αυτό, αλλά δεν ζούσε πια, έλεγε συχνά: «Όταν πέφτει ένα αστέρι, μια ψυχούλα ανεβαίνει στο Θεό.»Το φτωχό κοριτσάκι άναψε άλλο σπίρτο. Μέσα στη λάμψη του, παρουσιάστηκε η γιαγιά της που της χαμογελούσε. «Γιαγιά», φώναξε η μικρούλα, «πάρε με μαζί σου».«Όταν θα σβήσω το σπίρτο, ξέρω πως δε θα είσαι πια εδώ. Θα χαθείς, όπως χάθηκαν η αναμμένη σόμπα, η ψημένη χήνα και το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.» Πήρε το κοριτσάκι στην αγκαλιά της η γιαγιά, και πέταξαν κι οι δυο χαρούμενες, μέσα σ' εκείνη τη λάμψη. Δεν υπήρχε πια ούτε κρύο, ούτε πείνα, ούτε αγωνία.Ήταν κοντά στο Θεό!

Αναπαράσταση της Αρχαίας Αθήνας.

Δείτε μια εκπληκτική αναπαράσταση της Αρχαίας Αθήνας