ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΑΠΟΨΗ: ΙΙΙ. Ο ξένος σε διάφορες θρησκευτικές παραδόσεις

ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΑΠΟΨΗ: ΙΙΙ. Ο ξένος σε διάφορες θρησκευτικές παραδόσεις: 3. O ξένος σε διάφορες θρησκευτικές παραδόσεις from dimpapanik

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ Τουρκοκρατία

Η ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ - ppt κατέβασμα

Η ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ - ppt κατέβασμα: Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝ/ΠΟΛΗΣ

30. Το Ισλάμ (Α’) Σελίδες ppt κατέβασμα

30. Το Ισλάμ (Α’) Σελίδες ppt κατέβασμα: Ισλάμ σημαίνει υποταγή στο Θεό. Μουσουλμάνος = αφοσιωμένος στο Θεό. Το Ισλάμ δεν είναι απλός ένα θρησκευτικό, αλλά ένα πολιτικό, οικονομικό και νομικό σύστημα. Στη θρησκεία αυτή δεν υπάρχουν ιερείς, μυστήρια, εικόνες, αλλά η παρουσία του Θεού γίνεται αισθητή μέσω του Κορανίου. Γι’ αυτό οι πιστοί οφείλουν να επιδεικνύουν υπερβολικό σεβασμό στο ιερό βιβλίο.

Το Ισλάμ. - ppt κατέβασμα

Το Ισλάμ. - ppt κατέβασμα: Ισλάμ σημαίνει υποταγή στο Θεό Ισλάμ είναι η θρησκεία της υποταγής στο θέλημα του Θεού, όπως αυτό αποκαλύφθηκε στον προφήτη Μωάμεθ. Αριθμεί πάνω από πιστούς ανά τον κόσμο.

Σαρακοστή: νηστευτές στον δρόμο.

Ολόκληρη τη Σαρακοστή νηστεύω. Νηστεύω, δηλαδή, από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι τα ξημερώματα της Κυριακής του Πάσχα. Νηστεύω γιατί έχω μπροστά δρόμο, κι όταν έχεις δρόμο δεν θέλεις να βαρύνεις. Καθαυτή η λέξη "σαρακοστή" δεν σημαίνει τίποτα άλλο, παρά μέτρημα του δρόμου που απομένει. Σα να λέει: "σαράντα μέρες υπολείπονται...".
Η σαρακοστή δεν υπάρχει επειδή τάχα οι μέρες της είναι ιερότερες ή μαγικότερες! Υπάρχει χάριν του τερματισμού της! Υπάρχει για να μυεί στην έννοια του οράματος, του καινούργιου που βρίσκεται στο τέρμα των σαράντα ημερών: στη Μεγαλοβδομάδα και εν τέλει στην Ανάσταση! Κι έτσι, νηστευτής σημαίνει ύπαρξη προσανατολισμένη στο μέλλον.

Το να νηστεύω σημαίνει όχι απλώς να δηλώνω, αλλά και να ζω με όλες τις διαστάσεις της ύπαρξής μου (πνευματικές και βιολογικές αξεχώριστα) το ότι ο κόσμος τούτος, ο βυθισμένος στη φθορά και στο άδικο, οφείλει να αλλάξει. Οφείλει να βιωθεί ως ένας κόσμος ο οποίος δεν μπορεί να χορτάσει τον άνθρωπο που διψά για ζωή. Κι όταν μιλάμε για αλλαγή του κόσμου, δε μιλάμε για κατάργηση ή εξάτμισή του ή αντικατάστασή του από κάποιο υπερπέραν. Αλλαγή του κόσμου, στη χριστιανική οπτική, σημαίνει απελευθέρωσή του από κάθε θάνατο, κυριολεκτικό και μεταφορικό: από κάθε τι που νεκρώνει την ανθρωπιά, που βάζει ημερομηνία λήξης στην αγάπη, που διακόπτει τον έρωτα, που κολοβώνει το δίκιο.
Μέχρι τη θανάτωση του θανάτου, δηλαδή μέχρι τα ξημερώματα της Κυριακής του Πάσχα, μέχρι να ακουστεί η ιαχή "Χριστός Ανέστη!", έχουμε πόλεμο - όχι άραγμα, όχι ανεμελιά. Έχουμε μπροστά μας δρόμο που περνά από Γολγοθά, από το κόστος δηλαδή, του να αντιπολιτεύεσαι τον κόσμο τούτο. Κι ο δρόμος δεν προκύπτει αυτόματα! Τον φτιάχνει η πράξη.
Σαρακοστή, λοιπόν, σημαίνει άσκηση στη διάκριση. Άσκηση στο να μην είμαι αδιάκριτος παμφάγος καταναλωτής ιδεών και καταστάσεων, αλλά πηδαλιούχος του εαυτού μου. Ικανός στο να διακρίνω τι δέχομαι και τι αρνούμαι. Η σαρακοστή, κοντολογίς, είναι πράξη βαθειά πολιτική και βαθειά θρησκευτική ταυτόχρονα. Και η πίστη στην Ανάσταση είναι πράξη για την Ανάσταση, στάση βαθειά πολιτική και βαθειά θρησκευτική ταυτόχρονα, η στάση όσων αρνούνται να αναγνωρίσουν το φασισταριό του θανάτου ως μοιραίο και αναπόφευκτο. Μεγάλη κουβέντα, και μακάρι να την αντέξουμε! Και γι' αυτό οι ευχές την περίοδο αυτή είναι ευχές για κουράγια. "Καλή Σαρακοστή" σημαίνει καλό δρόμο. Μα, "καλή Ανάσταση" σημαίνει πως ο δρόμος αυτός έχει ένα φτάσιμο: το καινούργιο που σπάζει τη μιζέρια και την υποτέλεια.
Θανάση Ν. Παπαθανασίου,
από το βιβλίο  "Η ρήξη με το μηδέν. Σφηνάκια πολιτικής θεολογίας", εκδ. Αρμός, Αθήνα 2018, σσ. 15-16.

Τσάρλι Τσάπλιν-The Great Dictator

Διακονία των κρατουμένων!

Εσύ απλά να αγαπάς !

Μην παιδεύεσαι για το πως πρέπει να φερθείς στον άλλον…

Για το αν πρέπει να τα δώσεις όλα, για το πόσο θα ανοιχτείς, η για τα πόσα θα προσφέρεις.

Εσύ απλά να αγαπάς…

Μην φοβάσαι.

Έτσι, ξεχωρίζει η ήρα από το σιτάρι.

Όταν δίνεις αγάπη στον συνάνθρωπο, να είσαι σίγουρος πως δύο μόνο πράγματα μπορούνε να συμβούν. Ή θα τον αλλοιώσεις, θα τον μαλακώσεις, και έτσι θα τον κερδίσεις, και τότε μόνο αγάπη θα σου προσφέρει και αυτός. Ή αν δεν μπορέσει να αλλάξει, δεν θα αντέξει δίπλα σου να μείνει, και έτσι, και να το θέλει να σε βλάψει, απλά δε θα μπορεί.

Τι είναι όμως αγάπη;

Εδώ θέλει προσοχή…

Δεν είναι μια έννοια αόριστη, ή ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα με καρδούλες και φιλάκια. Είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό και μεγαλειώδες.

Η αγάπη είναι θυσία, είναι σταύρωση. Η αγάπη είναι ο εκμηδενισμός των θέλω μου, των παθών μου, χάριν της ένωσης, χάριν της κοινωνίας με το άλλο πρόσωπο. Η αγάπη δεν χωρά εγωισμούς. Η αγάπη είναι ανοχή, υπομονή, ενσυναίσθηση. Η αγάπη είναι συγχώρεση ξανά και ξανά.

‘’Μα έτσι πιάνομαι κορόιδο…’’

Όποιος το πιστεύει, δεν έχει μάθει να αγαπά… Γιατί άνθρωπος που αγαπά, αγαπά ελεύθερα. Δεν χωράει η αγάπη εξαρτήσεις, αγκιστρώσεις ή άλλες θυματοποιήσεις.

‘’Μα αυτό τρελό…’’

Ίσως και να ‘ναι. Για αυτό αν θέλει κανείς να αγαπά, μπορεί μόνο εν Χριστώ να το καταφέρει.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Ψυχολόγος M.Sc.

πηγή http://e-psyxologos.gr/esi-apla-na-agapas/

Θεέ μου, είσαι άδικος….

 

Ήρθε με υφάκι ο μικρός, πήρε τα λεφτά που «του ανήκουν» (άκου θράσος το παλιόπαιδο) και την έκανε από το σπίτι του γέρου. Μόλις τα έφαγε όλα και έμεινε ταπί, μπροστά στο αδιέξοδο, πήρε την απόφαση να γυρίσει. Κι Εσύ εκεί, να τον περιμένεις. Γιατί; Τη ζωή του ήθελε να κάνει. Ας τα λουστεί τώρα.  Άσε που αυτό που έκανες ήταν αντιπαιδαγωγικό. Τον κακομαθαίνεις. Κι αν κάνει σε λίγο τα ίδια; Δίκιο είχε ο μεγάλος σου γιος και θύμωσε. Δεν είναι σωστό. Να έρχεται πίσω ο μικρός και να τα συγχωρείς όλα και να τον κάνεις πάλι γιο σου!! Ε, αυτό πάει πολύ…..

Αλλά, πιο πολύ ήθελα, Θεέ μου, να σε ρωτήσω το εξής: Εκεί όπως τον έβλεπες να έρχεται δεν σου βγήκε μια δικαίωση, ένας θυμός; Δεν σου πέρασε από το μυαλό το «έρχεσαι, ε…. τώρα θα δεις, αχάριστε»; Δεν σου ήρθε να του τα πεις ένα χεράκι; Την ώρα που τον αγκάλιαζες, δεν σου βγήκε να τον στήσεις απέναντι και να του πεις με οργή, ως πατέρας θιγμένος και ζημιωμένος, «εμείς οι δυο πρέπει να πούμε δυο κουβεντούλες»;

Εμένα δεν με βλέπεις κάτω από το σταυρό Σου; Μαζί με άλλους Χριστιανούς να περιμένουμε δικαίωση από το θάνατο αυτού του καθάρματος; Καλά τώρα…. Σοβαρά μιλάς; Επειδή σου είπε ένα «μνήσθητι», του λες με σιγουριά «από σήμερα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο»; Έτσι τον φαντάζεσαι, Θεέ μου, τον Παράδεισο; Ξέρεις τι έχει κανείς αυτός ο ελεεινός σε εμάς; Ξέρεις για τις κλοπές, τους φόνους, τις αδικίες του; Δεν βλέπεις τα χριστιανικά μας μάτια που βράζουν για εκδίκηση;

Άλλωστε, αυτός πεθαίνει πλέον. Πες του «θα ήθελα να κάνω κάτι για σένα, αλλά δεν έχουμε χρόνο να μου αποδείξεις ότι σωφρονίστηκες». Πες του μια παρηγοριά, μια ευχή. Μίλα του λογικά. Ε, όχι και «από σήμερα είσαι μαζί μου….». Τι σημαίνει ότι είδες τη μετάνοια στην καρδιά του; Δεν καταλαβαίνεις ότι σε εκμεταλλεύεται κι αυτός, όπως και ο μικρότερος γιος;

Συγχωρείς, συγχωρείς, συγχωρείς, αγαπάς, αγαπάς, αγαπάς…. Πού θα πάει αυτή η ιστορία; Δεν βλέπεις εμάς που συνεχίζουμε το έργο σου; Δεν καταλαβαίνεις, Θεέ μου, ότι και η αγάπη πρέπει να έχει όρια;

Υ.Γ.: Ευχαριστώ τους μαθητές μου που καθημερινά μου δίνουν αφορμές γι’ αυτό το κείμενο. Τους εύχομαι να εγκαταλείψουν τα λογικά επιχειρήματα για έναν θεό της θρησκείας και να αγαπήσουν τρελά το Χριστό, που είναι ο Θεός της αγάπης. Ένα Θεό που υπερβαίνει τα δικά μας μέτρα και σταθμά, ένα Θεό που αρνείται να υπακούσει σε μια συμφεροντολογική και γι' αυτό κουτσή αγάπη, ένα Θεό που δεν εγκλωβίζεται σε θρησκευτικά κλισέ, ένα Θεό που μας "αδικεί" για να μας ΑΓΑΠΑΕI..

ΠΗΓΗ: https://theologosnaf.blogspot.com/2014/02/blog-post.html

ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΑΠΟΨΗ: ΙΙΙ. ΠΟΙΟΣ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ; ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ...

ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΑΠΟΨΗ: ΙΙΙ. ΠΟΙΟΣ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ; ΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ...: 3. Ποιος ευθύνεται για το κακό;Ποιος μπορεί να μας σώσει από το κακό; from dimpapanik