Ύμνοι και Τροπάρια της Παναγιάς. (Μεταφρασμένοι από τον Φ. Κόντογλου)

Εις το Γενέθλιον της Θεοτόκου Σήμερα είναι τα προοίμια της παγκόσμιας χαράς. Σήμερα φύσηξε η δροσερή αύρα, που μας πληροφόρησε πως έρχεται η σωτηρία. Η στείρωσή μας γιατρεύτηκε, γιατί στείρα μητέρα γέννησε την Παναγία, που μέλλεται να δώσει σάρκα στον Θεό οπού θα δώσει τη σωτηρία στους πλανημένους ανθρώπους, ο Χριστός φιλάνθρωπος και λυτρωτής των ψυχών μας. Η γέννησή σου Θεοτόκε, χαρά μήνυσε σ΄ όλη την οικουμένη· γιατί από σένα ανάτειλε ο ήλιος της δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός μας. Κ’ έλυσε την κατάρα κ’ έδωσε την ευλογία, κι’ αφού κατάργησε τον θάνατο, μας δώρισε τη ζωή την αιώνια. Από τη ρίζα του Ιεσσαί (1) κι’ από τη μέση του Δαυΐδ η Μαριάμ η κόρη του Θεού γεννιέται σήμερα σε μας, και γίνεται καινούρια κι’ αγιασμένη όλη η φύση. Χαρήτε μαζί ο ουρανός με τη γη· υμνήστε την μαζί οι φυλές των εθνών. Ο Ιωακείμ ευφραίνεται κ’ η Άννα πανηγυρίζει κραυγάζοντας: Η στείρα γεννά τη Θεοτόκο και μητέρα της ζωής μας. Ω, τι παράδοξο θαύμα! Η πηγή της ζωής από τη στείρα γεννιέται. Ευφραίνου Ιωακείμ, που γίνηκες πατέρας της Θεοτόκου, Δεν είναι άλλος κανένας σαν κ’ εσένα, από τους γονιούς που κάνανε παιδιά σε τούτον τον κόσμο. Γιατί η θεοδόχο Κόρη, του Θεού το σκήνωμα, το πανάγιον όρος, με σένα σε μας δωρήθηκε. Εις τα Εισόδια της Θεοτόκου Ο Ήλιος (2) άπλωσε τις ακτίνες του, βλέποντας τη νεφέλη του φωτός ν’ απλώνεται με γνέψιμο του Θεού μέσα στα άγια, από την οποία θα βρέξει συγχώρεση σε κείνους που χερσωθήκανε από την αμαρτία. Τα νέφελα ας ράνουνε δικαιοσύνη σήμερα· γιατί απλώνεται μια θεϊκή νεφέλη στο ναό του Θεού σαν ν’άναι ουρανός, που θα στάξει γλυκασμό να γλυκάνει κάθε πίκρα στις ψυχές μας. Σαν ν’άναι δροσερά λουλούδια, ας κόψουνε από τα νοητά λιβάδια κι’ από τα λόγια του Πνεύματος, κι ας πλέξουμε χαρμονικά στέφανα για την γιορτή της σαν δώρα γιορταστικά. 1.- Ο Ιεσσαί ήτανε ο πατέρας του Δαυΐδ, κι’ από το γένος του Δαυΐδ ήτανε η Παναγία. Γι’ αυτό αλλού λέγεται η Παναγία «Ραβδος εκ της ρίζης Ιεσσαί». 2.- Δηλ. ο Χριστός, ο ήλιος της δικαιοσύνης.