Η ομολογία ενός στρατιώτη

Επιμέλεια: Κυριάκος Διαμαντόπουλος
Κατά τη διάρκεια τού τελευταίου μεγάλου πολέμου στο Ιράκ στο χιτώνιο ενός Αμερικανού στρατιώτη, ο οποίος έπεσε στο πεδίο τής μάχης, βρέθηκε ένα σημείωμα, πού περιείχε μία συγκλονιστική εξομολόγηση, μία συγκλονιστική προσευχή.


Ας διαβάσουμε, τι έλεγε το σημείωμα εκείνο:

«Άκουσε, Θεέ μου.

Ακόμα δεν σού έχω μιλήσει. Όμως τώρα επιθυμώ να σού πω φιλικά: Τι κάνεις; Τι γίνεσαι;

Μού είπαν ότι δεν υπάρχεις και σαν ανόητος το πίστεψα. Όμως χθες βράδυ, από το βάθος τού κρατήρα μιας οβίδας είδα τον Ουρανό Σου, είδα το μεγαλείο Σου, και τότε κατάλαβα ότι μου είχαν πει ψέματα!

Είναι παράξενο, ότι χρειάσθηκε να έλθω σ᾿ αυτόν τον καταχθόνιο τόπο, για ν΄ανακαλύψω το πρόσωπό Σου! Τώρα πού Σε γνώρισα Σ᾿ αγαπώ τρομερά, Θεέ μου! Αυτό θέλω να το ξέρεις!

Σε λίγο θα γίνει μια ακόμη απαίσια μάχη. Ποιος ξέρει; Μπορεί και να φθάσω στο σπίτι Σου απόψε. Δεν υπήρξαμε όμως ποτέ σύντροφοι μέχρι τώρα, κι αναρωτιέμαι, αν θα με περιμένεις στην πόρτα Σου! Και να, να κλαίω! Και χύνω δάκρυα! Τι παράξενο! Αχ, να Σε είχα γνωρίσει πιο νωρίς, Θεέ μου!

Θεέ μου, πού είσαι; Πού κατοικείς;

Σε αναζητούσα παντού, ακόμη και μέσα στη δική μου καρδιά, στο σπίτι μου και στην οικογένειά μου. Μα δεν σι εύρισκα πουθενά! Μα συνέχιζα να σε αναζητώ και γύρω μου και μέσα μου.

Και ένοιωσα την παρουσία Σου και είδα την μορφή Σου και άκουσα την φωνή Σου:

- Είμαι δίπλα σου, είμαι κοντά σου! Άνοιξέ μου την καρδιά σου. Θέλω να περάσω σ᾿ αυτήν, να στήσω τον θρόνο Μου και να την κάνω Βασίλειό Μου...!

- Ω Κύριε!

Έλα! Σε περιμένω...

Σε λαχταρώ...

Θέλω να είμαι αιώνια μαζί Σου, για πάντα κοντά Σου!»
ΠΗΓΗ: http://www.agioritikovima.gr/