Η Εκκλησία μας εορτάζει σήμερα (2 Φεβρουαρίου) την Υπαπαντή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τότε που τον δέχθηκε στις αγκαλιά του ο δίκαιος Συμεών. Η εορτή της Υπαπαντής είναι δεσποτική εορτή, εορτή δηλαδή που είναι αφιερωμένη στο Δεσπότη Χριστό. Όταν πέρασαν σαράντα ημέρες από την γέννηση του Ιησού Χριστού, η Παναγία Μητέρα του και ο δίκαιος Ιωσήφ, σύμφωνα με την διάταξη του παλαιού νόμου, τον πρόσφεραν στο ναό.
Ο νόμος όριζε για τη μητέρα ότι σαράντα ημέρες μετά τη γέννηση έπρεπε να παρουσιαστεί στο ναό για να καθαριστεί, και για το πρωτότοκο αρσενικό παιδί ότι έπρεπε να αφιερωθεί στο Θεό. Το συναξάριο της σημερινής εορτής είναι ευαγγελικό, ότι δηλαδή ξέρουμε και μπορούμε να πούμε για την Υπαπαντή του Κυρίου μας το διηγείται το ιερό ευαγγέλιο. Στο δεύτερο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του, με πληροφορίες που θα πρέπει να είχε από την Υπεραγία Θεοτόκο, ο ευαγγελιστής Λουκάς μας διηγείται και μας περιγράφει ότι συνέβη στο ναό εκείνη την ημέρα.
Γι’ αυτό το καλύτερο που έχουμε τώρα είναι να επαναλάβουμε το ευαγγελικό κείμενο στη δική μας γλώσσα. Ο ευαγγελιστής Λουκάς που η παράδοση τον θέλει να ήταν ζωγράφος, είναι πραγματικά ζωγράφος στη διήγηση και περιγραφή των γεγονότων της ιερής ιστορίας. Όταν συμπληρώθηκαν οι ημέρες του καθαρισμού, λέει το ευαγγέλιο, σύμφωνα με το νόμο του Μωϋσή, ο Ιωσήφ και η Μαρία έφεραν τον Ιησού στα Ιεροσόλυμα για να τον παρουσιάσουν στο Κύριο, καθώς είναι γραμμένο στο νόμο, ότι κάθε αρσενικό που ανοίγει μήτρα θα αφιερωθεί στον Κύριο, για να προσφέρουν θυσία, σύμφωνα πάλι με το νόμο Κυρίου, ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δυο μικρά περιστέρια.
Οι ημέρες του καθαρισμού, για τις οποίες λέει εδώ το ιερό κείμενο του ευαγγελίου, είναι σαράντα ημέρες μετά τη γέννηση του παιδιού. Ο σκοπός της παρουσίασης στο ναό ήταν διπλός, ο καθαρισμός της μητέρας και η αφιέρωση του παιδιού. Ήταν τότε στα Ιεροσόλυμα ένας άνθρωπος που λεγότανε Συμεών, και ο άνθρωπος αυτός ήταν δίκαιος και ευλαβής και περίμενε την εκπλήρωση των επαγγελιών του Θεού για τον Ισραήλ. Ήταν επάνω του το Άγιο Πνεύμα και του είχε προφητευθεί πως δεν θα πεθάνει αν δεν δει το Χριστό, και με φωτισμό του Αγίου Πνεύματος ήλθε στο ναό.
Όταν οι γονείς έφεραν το παιδί Ιησού για να εκτελέσουν γι’ αυτόν τα έθιμα του νόμου, τότε ο Συμεών τον πήρε στην αγκαλιά του, ευλόγησε το Θεό και είπε «Τώρα Δέσποτα, πάρε με ειρήνη τον δούλον σου, σύμφωνα με το λόγο σου, γιατί είδα με τα μάτια μου τη σωτηρία σου, που ετοίμασες για όλους τους λαούς το φώς που θα φωτίσει τα έθνη και δοξάση το λαό σου τον Ισραήλ». Κι ενώ ο Ιωσήφ και η Μαρία θαύμαζαν για όσα λέγονταν για τον Ιησού, ο Συμεών τους ευλόγησε και είπε στη Μαριάμ «Αυτός είναι προωρισμένος για να πέσουν και για να ανυψωθούν πολλοί ανάμεσα στον Ισραήλ, και αυτός θα είναι πρόσωπο αντιλογίας, για να φανερωθεί τι σκέφτονται πολλοί μέσα τους, αλλά και τη δική σου ψυχή θα περάσει μαχαίρι».
Ήταν εκεί και κάποια προφήτισσα Άννα, θυγατέρα του Φανουήλ από τη φυλή του Ασήρ. Αυτή ήταν σε πολύ προχωρημένη ηλικία. Είχε ζήση επτά χρόνια και ογδόντα τέσσερα χρόνια ύστερα, ως χήρα, δεν έφευγε από το ναό, αλλά σε προσευχές και νηστείες λάτρευε μέρα-νύχτα το Θεό. Παρουσιάστηκε λοιπόν εκείνη την ώρα, δοξολογούσε το Θεό και μιλούσε για το παιδί σ’ όλους που περίμεναν λύτρωση της Ιερουσαλήμ.
Δεν μπορούμε να προσθέσουμε τίποτα στη διήγηση του Ευαγγελιστή Λουκά και δεν θέλουμε να σχολιάσουμε ούτε την προσευχή ούτε τα προφητικά λόγια του πρεσβύτη Συμεών για τον Ιησού Χριστό. Ο Ιησούς Χριστός αγαπητοί μου αδελφοί συμμορφώθηκε προς το νόμο και υποβλήθηκε η Παναγία στις διατάξεις του καθαρισμού, για να φανεί πως όλοι χωρίς εξαίρεση οφείλουμε να εκτελούμε με ταπεινό φρόνημα ότι εντέλλεται ο Θεός και ότι ορίζει η Εκκλησία μας. Αμήν
Πηγή:http://www.patirxristos.gr/I-Ypapanti-toy-Kyrioy/1/313.html
Την ημέρα της Υπαπαντής ο λαός μας συνήθιζε να κάνει προβλέψεις σε σχέση με τον καιρό.
Γενικότερα λεγόταν πως ό,τι καιρό κάνει της Υπαπαντής, τέτοιος καιρός θα βαστάξει και για σαράντα μέρες, αν και σε περιοχές της Κρήτης πίστευαν πως αν ο καιρός είναι καλός αυτή τη μέρα, ο χειμώνας θα κρατήσει πολύ ακόμη.
Σε περιοχές της Μακεδονίας, μάλιστα, την παραμονή των Χριστουγέννων βάζαν στο τζάκι μια άσπρη πέτρα για να περάσει η οικογένεια «άσπρη χρονιά».
Τούτη την πέτρα, την αφήναν εκεί μέχρι της Υπαπαντής, οπότε και τη μετέφεραν στα χωράφια για να αποτρέψει τη χαλαζόπτωση!
Αυτή η μέρα, λοιπόν, ήταν σημαδιακή για τον καιρό που θα ακολουθούσε άρα και για τη σοδειά των αγροτών:
•Καλοκαιριά της Παπαντής, μαρτιάτικος χειμώνας.
•Παπαντούλα χιονισμένη και τ’αμπάρια γιομισμένα.
•Παπαντή καλοβρεμένη, η κοφίνα γεμισμένη.
Χρόνια Πολλά σε όσους έχει η Παναγία υπό την σκέπη της,
Πηγή:http://www.gargalianoi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου